انجیر لمو

وقتی درخت انجیر حسابی بار می‌ده، گاهی اتفاق جالبی میفته؛ یکسری انجیرها که هنوز حالت نرم دارند و پر شهد هستند، از درخت زودتر میفتن. اما نکته اینجاست که بعد با فرآوری که محلی‌ها انجام می‌دن، تبدیل می‌شه به یکی از خاص‌ترین و خوشمزه‌ترین محصولاتی که با انجیر تهیه می‌کنن. محلی‌ها بهش می‌گن «انجیر لَمو» (لَم در زبان محلی یعنی نرم). به فارسی بهش می‌گن «انجیر مرطوب». ما انجیر لمو رو از اهالی روستای «درب قلعه» از توابع رودبال استان فارس تهیه می‌کنیم. اهالی این روستا اینجوری برامون تعریف کردن که اول از همه تمام این انجیرهایی که هنوز نرمه و خشک نشده رو لایه لایه داخل کوزه‌هایی که بهش می‌گن «کولوک» می چینن و بین هر لایه رو با روغن محلی، پودر بادام درختی یا هر کدوم از مغزیجات که در دسترس بود، زیره کوهی و کلخونگ پر و فشرده می‌کنن و دربش رو با گل حسابی محکم می‌بندن. نکته اینجاست که این خمره‌های سفالی رو تو همون کلبه‌های ییلاقی‌شون در جایی خنک و در همون ارتفاعات قرار می‌دن تا زمستون. اما می‌پرسید چرا؟ برای اینکه زمستون که می‌رن به باغ‌هاشون در ارتفاعات رسیدگی کنن، این میشه غذای مقوی و اصلی‌شون که حسابی پر انرژی هم هست. حالا ما بعد مدت‌ها تونستیم دوباره این خوراکی محلی ویژه رو تهیه کنیم. میزان تولید این محصول به دلیل نحوه تولید خاصش و نوع انجیرش، بسیار محدوده و امکان‌پذیر نیست که هر سال بتونیم تهیه کنیم. امیدواریم اگر طرفدار این خوراکی خاص هستید حتما تهیه‌ش کنید و طعم لذیذش رو بچشید. راستی به دلیل این‌که ممکنه ترکیب این خوراکی با روغن محلی به ذائقه خیلی از مشتری‌های عزیز پروندبوم خوشایند نباشه، به سفارش ما پودر «بادام درختی» جایگزین روغن محلی شده.