وقتی اهل سفر باشی و روستا به روستا محل زندگیت رو سفر کنی، همیشه مسیر میتونه پر از شگفتی های فراموش نشدنی باشه، لایزنگان یکی ازین شگفتی ها بود.این روستا از توابع شهرستان "داراب" استان فارس هست، یک روستای سرسبز در دامنه کوه.ما به واسطه سفر به سراغش رفتیم اما این روستای پر برکت با محصولات کشاورزی بینظیرش مارو پابند خودش کرد. و وقتی که "پروند بوم" رو آغاز کردیم برای معرفی و فروش محصولات خوراکی جنوب استان فارس، لایزنگان شد یکی از تامین کنند های محصولات ما.
مردم لایزنگان
مردم لایزنگان سالیان ساله که کارشون نسل به نسل کشاورزی و باغداری هست، محصولات متنوعی مثل انار ، انجیر و بادوم تا گل‌محمدی.
اما دلیلی که باعث متمایز بودن اونها میشه این هست که اجدادشون یکسری از این محصولات رو در باغهاشون در ارتفاعات روستا کاشته‌اند مثل گل‌محمدی و انگور.و شاید باورتون نشه اما ۱/۴ دشت گل "دیم" دنیا در همین روستا واقع شده.بنظر شما محصولی که با هوای پاک کوهستان و آب باران پرورش پیدا کنه واقعا متفاوت نیست؟!
اما بذارید براتون یک داستان خوش عطر بگیم تا با من سفر کنید حوالی اردیبهشت و خرداد به لایزنگان :
زمانی میانه بهار که فصل برداشت گل هست، همه اهالی روستا به ارتفاعات میرن و تو کلبه‌های کوچیک شون که نسل به نسل چرخیده و به اونها رسیده مستقر می‌شن و مشغول گل چینی به صورت دستی و سنتی می‌شن اونم با کیسه‌های پارچه‌ای دست‌بافتی که زنان روستا بافته‌اند.
فقط تصو کنید که با اون همه گل، کل روستا عطر بهشت می‌گیره،
عطر گل ...
یکی از بزرگترین راه های امرار معاش برای لایزنگانی ها گرفتن گلاب از این گلِ دیم هست. ما تو روستا با "حوری خانم" آشنا شدیم، حوری خانم همراه همسر و فرزندانش به گل‌چینی میرن و بعد با صبر و حوصله از اون گل‌ها گلاب می‌گیرن. بهترین گلاب روستا، گلاب حوری خانم هست و بهش "گلاب بانو" میگن. برای تهیه این گلاب حوری خانم به نسبت برابر با گل از آب استفاده میکنه و حاصلش گلاب ممتازی هست که به گلاب دو‌آتیشه میمونه و تست آزمایشگاهی هم این رو ثابت میکنه.
گلِ گلابت کشت دیم باشه و به سنتی ترین شکل ممکن حوری خانم اون گلاب و گرفته باشه، فقط باید این گلاب و عطر کرد و نفس کشید.
پروند بوم گلابش با افتخار گلاب ممتاز "حوری خانم" هست محصول گل کشت دیم در ارتفاعات روستای لایرنگان .
با خوندن این نوشته بوی گل اومد????????